Kadm (Cd, łac. cadmium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych układu okresowego. Nazwa pochodzi od greckiej nazwy rudy cynku – kalaminu.

Minerałem tego pierwiastka, bez znaczenia przemysłowego, jest np. grenokit (CdS) i monteponit (CdO), ale jest zwykle uzyskiwany jako produkt uboczny przy produkcji cynku. Stanowi 0,00005% masy skorupy ziemskiej.

Kadm odkrył w 1817 niemiecki chemik Friedrich Strohmeyer

Występowanie

Znaczne ilości kadmu zawierają rudy cynku i paliwa kopalne (np. węgiel kamienny). W wyniku ich wydobywania i przetwarzania jego znaczne ilości uwalniają się do atmosfery, hydrosfery i gleb.

Zastosowanie

Kadm, głównie metaliczny, stosuje się w:

  • metalurgii
    • w stopach łożyskowych
    • jako powłoki ochronne innych metali
  • medycynie (plomby zębów)
  • energetyce
    • w akumulatorach, np. niklowo-kadmowych
    • w reaktorach jądrowych, np. do wyrobu prętów kontrolujących przebieg reakcji łańcuchowej
  • sztuce (do otrzymywania barwnika, źółcieni kadmowej)
  • fizyce jądrowej
    • jako filtr pochłaniający neutrony termiczne o energii poniżej 0,04 eV (tzw. obcięcie kadmowe

Kadm jest identycznie jak ołów i rtęć szkodliwy dla człowieka, a zarazem bardzo niebezpieczny.

źródło: Wikipedia.pl (http://pl.wikipedia.org/wiki/Kadm)

Analiza jakościowa

1) Reakcja z amoniakiem

Powstaje biały osad wodorotlenku kadmu, rozpuszczalny w nadmiarze odczynnika.



2) Reakcja z roztworem wodorotlenku sodu

Powstaje biały osad wodorotlenku kadmu, nierozpuszczalny w nadmiarze odczynnika.



3) Reakcje z jonami siarczkowymi

Powstaje żółty osad.