Węglan magnezu – nieorganiczny związek chemiczny, sól magnezowa kwasu węglowego o wzorze sumarycznym MgCO3.

W warunkach standardowych jest to biała lub bezbarwna substancja krystaliczna. Praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie. W temperaturze 350°C rozkłada się na tlenek magnezu i dwutlenek węgla.

W naturze występuje głównie pod postacią minerału o nazwie magnezyt.

Zastosowania: materiały ogniotrwałe, wypełniacz w przemyśle farbiarskim, papierniczym i gumowym. Podstawowy surowiec do otrzymywania magnezu.

Węglan sodu (nazwy zwyczajowe: soda, soda kalcynowana Na2CO3) nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu węglowego i sodu.

W temperaturze pokojowej jest to biała, higroskopijna substancja, która topi się w temperaturze 852°C i dobrze rozpuszcza się w wodzie. Z roztworu krystalizuje w postaci dużych bezbarwnych kryształów, wietrzejących na powietrzu.

W przyrodzie związek ten występuje w stanie naturalnym tzw. jeziorach sodowych oraz w popiele roślin morskich. Stanowi też ważny składnik wielu minerałów.

Stosuje się go do wyrobu szkła oraz papieru. Wykorzystuje się go również w produkcji mydła i środków piorących. Jest stosowany do zmiękczania wody.

Węglan wapnia (nazwa systematyczna: węglan(IV) wapnia, CaCO3) – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu węglowego i wapnia.

Związek ten w temperaturze pokojowej tworzy bezbarwne lub białe kryształy. Jest słabo rozpuszczalny w wodzie.

Węglan wapnia jest szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, stanowiąc podstawowy składnik wielu minerałów np. aragonit. W najczystszej postaci występuje jako bezbarwny, krystaliczny kalcyt. Stanowi też główny składnik marmurów i skał wapiennych. Wapień, którego głównym składnikiem jest węglan wapnia jest jedną z najczęściej występujących skał osadowych. Odmiany skał wapiennych to:

  • kreda
  • marmur
  • kalcyt

Węglan litu (łac. Lithium carbonicum, ATC N 05 AN 01) – lek stosowany w psychiatrii w profilaktyce choroby afektywnej dwubiegunowej (cyklofrenii).

Ma działanie stabilizujące nastrój, a także pewne działanie przeciwmaniakalne. Węglan litu był pierwszym w historii farmakoterapii lekiem zastosowanym w profilaktyce wystąpienia objawów choroby psychicznej. Pomimo, iż jest on niewątpliwie jednym z najskuteczniejszych leków stosowanych w farmakoterapii choroby afektywnej dwubiegunowej, wykazuje wiele skutków ubocznych ze strony układu nerwowego, pokarmowego, krążenia jak również układu wewnątrzwydzielniczego.

źródło: Wikipedia.pl

 Analiza jakościowa

1) Reakcja z azotanem(V) srebra

Azotan(V) srebra tworzy z jonami węglanowymi biały osad, który z czasem ciemnieje (szybciej po ogrzaniu), ze względu na rozkład węglanu srebra, z utworzeniem brunatnego tlenku srebra:



 

2) Reakcja z kwasem siarkowym(VI)

Kwas siarkowy(VI) rozkłada węglany z wydzieleniem dwutlenku węgla (roztwór perli się).