Kation magnezu

Magnez (Mg, łac. magnesium) – pierwiastek chemiczny, metal ziem alkalicznych (druga grupa główna układu okresowego). Izotopy stabilne magnezu to ²⁴Mg, ²⁵Mg oraz ²⁶Mg.

Magnez po raz pierwszy został uznany za pierwiastek przez Josepha Blacka, zaś wyodrębniony w formie czystej w 1808 roku przez Humphry’a Davy’ego. Jako pierwszy polską nazwę – magnez – zaproponował Filip Walter.

Występowanie

Magnez jest jednym z najpospolitszych pierwiastków, występuje w skorupie ziemskiej w ilości 2,74% pod postacią minerałów: dolomitu, magnezytu, kizerytu, biszofitu, karnalitu, kainitu i szenitu. W wodzie morskiej występuje w ilości około 1200 ppm, w postaci roztworu soli Mg²⁺.

Produkty spożywcze, będące najlepszymi źródłami magnezu (w 100g produktu):

pestki dyni – 520 mg
kakao gorzkie – 420 mg
koper – 377 mg
natka pietruszki – 291 mg
migdały – 257 mg
soja – 250 mg
kasza gryczana – 218 mg
orzech włoski – 130-190 mg
fasola biała – 169 mg
jabłka ze skórką – 104 mg
yerba mate – 57 mg
czekolada

Właściwości chemiczne

Magnez metaliczny dość łatwo utlenia się na powietrzu, ale podobnie jak w przypadku glinu, proces korozji magnezu jest zatrzymywany przez pasywację. Oczyszczony z nalotu tlenku magnez metaliczny bardzo łatwo i dość gwałtownie (lecz o wiele wolniej niż metale alkaliczne) reaguje z wodą tworząc wodorotlenek.

Kationy Mg²⁺ należą do V grupy kationów.

źródło: Wikipedia.pl (http://pl.wikipedia.org/wiki/Magnez)

Analiza jakościowa

1) Reakcje z wodorotlenkiem sodu

Silne zasady wytrącaj z roztworów zawierających jony magnezu biały, galaretowaty osad wodorotlenku magnezu nierozpuszczalny w nadmiarze odczynnika.